Το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα βιώσαμε την κατάρρευση των παντός είδους ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη. Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Σοβιετική Ένωση και δορυφόροι της. Το πρώτο τέταρτο όμως του 21ου αιώνα με σημαιοφόρο την Ελλάδα , γιατί όχι δίκην πειραματόζωου, χαρακτηρίζει η μετάλλαξη της Δημοκρατίας στην κορυφαία μετάλλαξή της παραμόρφωσής της σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με παντοειδείς μεθοδεύσεις θεμιτών και αθέμιτων παρεμβάσεων. Βλέπε, Ρουμανία, Σλοβακία , Γαλλία, Γερμανία , Αυστρία… Ελλάδα, Δημοκρατίες, στην ουσία τους πολιτεύματα εκλόγιμης κοινοβουλευτικής Δικτατορίας του αποφασίζω , μεθοδεύω και διατάζω δεν ντρέπομαι δεν διστάζω. (απόπειρες δολοφονίας, δικαστικές αποφάσεις ακύρωσης εκλογών, δικαστικές αποφάσεις απαγόρευσης – αποκλεισμού εκλόγιμων ηγετών, συναλλαγές λυκοφιλίας υποτίθεται δημοκρατικών κομμάτων που στερούν την πλειοψηφία από την επιλογή της…) Οι «ηγέτες» των κρατών του πυρήνα, θα λέγαμε, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα κέντρα αποφάσεων της γραφειοκρατείας της τελευταίας, προκλητικά για την νοημοσύνη του μέσου κοινού Ευρωπαίου, πρωτοστατούν στην επιβολή αυτής της δημοκρατικής διαστροφής στερούμενοι αίσθησης του χιούμορ και αυτοσεβασμού. Εμφανώς δεν πείθουν. Πρωτοστατούν , χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ, στην επιβολή ενός τύπου « Δημοκρατίας», με εναλλαγή επιλογής τους προσώπων στην εξουσία, τα οποία όμως θυμίζουν πρωταγωνιστές θεάτρου Σκιών (καραγκιόζ μπερντέ) με αθέατους τους χειριστές τους στο παρασκήνιο. Στην Ελλάδα με το Σύνταγμα της χώρας στο κρεβάτι του Προκρούστη, την κυριαρχία του μονοπώλειου της παγκόσμιας οικονομικής ευρωστίας , της παντοειδών ιδιοτελών σκοπών συναλλαγής , της παραπληροφόρησης για πρόσωπα και γεγονότα, της οικονομικής ισοπέδωσης – φτώχιας των λαϊκών και μεσαίων τάξεων, της υπονόμευσης – απαξίωσης Εθνικής και συλλογικής κοινωνικής συνείδησης, τον αποκλεισμό ,κατάργηση των ίσων ευκαιριών για αξιοκρατική επιλογή και αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού στην οικονομία, την ισοπέδωση της διάκρισης των εξουσιών και ως πλέον αισθητή αυτή της Δικαιοσύνης που είναι και η πεμπτουσία της Δημοκρατίας, πλέον δημογραφικού, πλέον διαβρωτικού μεταναστευτικού, πλέον Τουρκίας, βιώνουμε καθημερινά την ελεύθερη πτώση στην Άβυσσο. Από ένστικτο αυτοσυντήρησης με δημοκρατική συνείδηση αλλά και πολιτική ωριμότητα ο Έλληνας για τα συστημικά παραδοσιακά κόμματα στην Βουλή σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις επιλέγει – αξιολογεί για ικανό ηγέτη της χώρας τον ΚΑΝΕΝΑΝ. Η ιστορική διαδρομή του Έλληνα δείχνει ότι δεν είναι μοιρολάτρης, είναι βέβαιο, ότι την κατάλληλη στιγμή θα σηκώσει ανάστημα Αιώνων! Είναι βέβαιο, ότι αν και φυλακισμένος σε ένα παρελθόν διχασμού, το οποίο όχι για ευκαταφρόνητο αριθμό καιροσκόπων έχει γίνει άμυνα, δικαιολογία επιβίωσης και ύπαρξης, θα ξεπεράσει «επ’ ωφελεία απογραφής» θα ξεπεράσει την ηθικοπνευματική μιζέρια μιάς ιστορικής κληρονομιάς με πολλά βάρη αλήθειας και ψεύδους για να επιλέξει αυτό το κόμμα και αυτόν τον ηγέτη, ο οποίος λογοκρατικά , τεκμηριωμένα καταγγελτικά, σήμερα κάνει Αντιπολίτευση. Αναφέρεται όχι απλώς με διαπιστώσεις αλλά και με προτάσεις υλοποιήσιμες, στα Εθνικά θέματα , στα κοινωνικά, στην οικονομία, στην παιδεία, στην Υγεία…. κλπ,κλπ…. Κάποιος παρομοίασε την ψήφο στις εκλογές με σφαίρα, διαλέξτε στόχο λοιπόν ή εξαρτημένοι από ιδεοληψίες και κόμπλεξ δολοφονείτε την Δημοκρατία και το μέλλον των παιδιών σας ή την Δημοκρατία του Προκρούστη, την εκλόγιμη προσχηματική κοινοβουλευτική Δικτατορία που σας σερβίρουν οι πρωταγωνιστές του θεάτρου σκιών…..
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΦΩΤ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
