Η προσέγγιση της Τουρκίας με την Ρωσσική Ομοσπονδία με τις γνωστές οικονομικής συνεργασίας συμφωνίες και προμήθειας πολεμικού υλικού προηγμένης τεχνολογίας και η παράλληλη Ουκρανο-τουρκική προσέγγιση, ως πραγματικό γεγονός του οποίου στο παρασκήνιο (εάν υπάρχει- Η.Π.Α.), ως απλοί παρατηρητές δεν έχουμε δυνατότητα πρόσβασης, αποδεικνύει την μεθόδευση πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής ΑΥΤΟΦΩΤΗΣ, από την γείτονα!
Η εισβολή της Ρωσσίας στην Ουκρανία και η αδράνεια του ΝΑΤΟ- ΕΕ, να συνδράμουν ουσιαστικά την τελευταία, γιατί όχι και να μην αποτρέψουν την προαναφερόμενη εισβολή στην μελλοντική Νατοϊκή Ουκρανία – σύμμαχο, την εγκατέλειψαν κατά πάγια πρακτική συνέπειας προς τους συμμάχους τους .
Κατά συνέπεια σήμερα η ειρηνική συνύπαρξη και ασφάλεια στην περιοχή με δεδομένη την Ρωσσική αποφασιστικότητα στην χρήση ισχύος πυρός, όταν απειλούνται ισορροπίες, προϋποθέτει διαρκή ενόραση των γεγονότων, παρόντων και μελλούμενων μετά πιθανότητας προσδοκίας.
Η Τουρκία διαδραματίζει κυρίως γεω-στρατηγικά σημαντικό ρόλο με τον έλεγχο των στενών των Δαρδανελίων, τα οποία μία πιθανή μελλοντική σύγκρουση- αναμέτρηση Ανατολής – Δύσης θα καταστήσει Δαμόκλειο Σπάθη για την γείτονα. Και τούτο γιατί δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί η Ρωσσική αντίδραση στο κλείσιμο ή στο άνοιγμα των Στενών, άλλωστε λυκοφιλία είναι ο κοινός παρονομαστής της ρωσσο- τουρκικής προσέγγισης .
Η Τουρκία γνωρίζει, ότι ούτε λίγους ούτε πολλούς δύνασαι να εμπαίζεις για πολύ καιρό. Η δε Ρωσσία δεν ανέχεται να εμπαίζεται από Ε.Ε. και ΝΑΤΟ πόσο μάλλον από την Τουρκία, η οποία – όπως και κανένας σύμμαχος- δεν εμπιστεύεται , δεν ελπίζει σε δυναμική εμπλοκή των ΗΠΑ σε περίπτωση Ρωσσικής πρωτοβουλίας προσβολής της.
Ο κομμουνιστικός κίνδυνος δεν υπάρχει πλέον, έγινε ορατό όμως το επικίνδυνο να υποτιμάμε την αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα της Ρωσίας στην δύναμη και χρήση πυρός των συμφερόντων της θιγομένων.
Συνοψίζοντας τα προαναφερόμενα ίσως στον μελλοντικό σχεδιασμό της στρατηγικής της εξωτερικής μας πολιτικής – και της Κύπρου – σκόπιμο θα ήταν η ύπαρξη παραγράφου – όρου, Αυστηρής ουδετερότητας σε οποιαδήποτε Ρωσσο- Τουρκο -Νατοϊκή διένεξη. Το ΝΑΤΟ δεν έγινε κατά της Ρωσσίας αλλά κατά του Κομμουνιστικού Νεο Μεσαίωνα, η δε Τουρκία μας οφείλει (ακόμη και φόβο) δεν της οφείλουμε.
Η εισβολή της Ρωσσίας στην Ουκρανία και η αδράνεια του ΝΑΤΟ- ΕΕ, να συνδράμουν ουσιαστικά την τελευταία, γιατί όχι και να μην αποτρέψουν την προαναφερόμενη εισβολή στην μελλοντική Νατοϊκή Ουκρανία – σύμμαχο, την εγκατέλειψαν κατά πάγια πρακτική συνέπειας προς τους συμμάχους τους .
Κατά συνέπεια σήμερα η ειρηνική συνύπαρξη και ασφάλεια στην περιοχή με δεδομένη την Ρωσσική αποφασιστικότητα στην χρήση ισχύος πυρός, όταν απειλούνται ισορροπίες, προϋποθέτει διαρκή ενόραση των γεγονότων, παρόντων και μελλούμενων μετά πιθανότητας προσδοκίας.
Η Τουρκία διαδραματίζει κυρίως γεω-στρατηγικά σημαντικό ρόλο με τον έλεγχο των στενών των Δαρδανελίων, τα οποία μία πιθανή μελλοντική σύγκρουση- αναμέτρηση Ανατολής – Δύσης θα καταστήσει Δαμόκλειο Σπάθη για την γείτονα. Και τούτο γιατί δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί η Ρωσσική αντίδραση στο κλείσιμο ή στο άνοιγμα των Στενών, άλλωστε λυκοφιλία είναι ο κοινός παρονομαστής της ρωσσο- τουρκικής προσέγγισης .
Η Τουρκία γνωρίζει, ότι ούτε λίγους ούτε πολλούς δύνασαι να εμπαίζεις για πολύ καιρό. Η δε Ρωσσία δεν ανέχεται να εμπαίζεται από Ε.Ε. και ΝΑΤΟ πόσο μάλλον από την Τουρκία, η οποία – όπως και κανένας σύμμαχος- δεν εμπιστεύεται , δεν ελπίζει σε δυναμική εμπλοκή των ΗΠΑ σε περίπτωση Ρωσσικής πρωτοβουλίας προσβολής της.
Ο κομμουνιστικός κίνδυνος δεν υπάρχει πλέον, έγινε ορατό όμως το επικίνδυνο να υποτιμάμε την αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα της Ρωσίας στην δύναμη και χρήση πυρός των συμφερόντων της θιγομένων.
Συνοψίζοντας τα προαναφερόμενα ίσως στον μελλοντικό σχεδιασμό της στρατηγικής της εξωτερικής μας πολιτικής – και της Κύπρου – σκόπιμο θα ήταν η ύπαρξη παραγράφου – όρου, Αυστηρής ουδετερότητας σε οποιαδήποτε Ρωσσο- Τουρκο -Νατοϊκή διένεξη. Το ΝΑΤΟ δεν έγινε κατά της Ρωσσίας αλλά κατά του Κομμουνιστικού Νεο Μεσαίωνα, η δε Τουρκία μας οφείλει (ακόμη και φόβο) δεν της οφείλουμε.
Σπυρίδων Φωτ. Μαντούβαλος
Πρόεδρος του κόμματος
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ