Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ

Ο Ντόναλντ Τράμπ, εμφανώς με το υπόβαθρο της εμπειρίας του
επιτυχημένου επιχειρηματία της Άγριας Δύσης, με τις μέχρι σήμερα
επιλογές του στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, είναι η έκπληξη! Τόσο
στο εσωτερικό της χώρας του, όσο και διεθνώς. Παρακάμπτει την
δυσκίνητη και στείρα με στρατιωτικές επεμβάσεις διαχρονικού
σχεδιασμού στρατηγικής στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μέχρι της
στιγμής με επιτυχία. Η «τακτική» του «μια στο καρφί και μια στο
πέταλο» (Κίνα, Ευρώπη) σε συνδυασμό με την ελεγχόμενη αμερικανική
αλαζονεία, συμμόρφωσή του στο ότι « όταν δεν πάει το βουνό στον
προφήτη, πάει ο προφήτης στο βουνό» ( Σαουδαραβία, Εμιράτα, Συρία,
ΙΡΑΝ), έχει δικαιώσει την προσπάθειά του για την οικονομική
ανασυγκρότηση της χώρας του σε συνδυασμό με την αναμφισβήτητη
στρατιωτική υπεροχή της. Τοιουτοτρόπως το αρνητικό προηγούμενο,
αποθαρρυντικό για φίλους και συμμάχους των ΗΠΑ της στρατιωτικής
δυναμικής επέμβασης αλαζονικά και φιλόδοξα αρχικά με κατάληξη
άκαιρης αποχώρησης πολλές φορές άτακτης, αφήνοντας χωρίς
περίσκεψη και ντροπή πίσω της αδιέξοδα ερειπίων και δυστυχίας, δεν
εκφράζει την πολιτική του Τράμπ!! Ο Αμερικανός πρόεδρος είναι η
εξαίρεση του κανόνα «πρώτα πάει ο έμπορος και μετά η σημαία», γιατί
και έμπορος είναι ως επιτυχημένος επιχειρηματίας αλλά και
ταυτόχρονα σημαιοφόρος υπερδύναμης. Συνδυασμός σπάνιος αλλά
υποσχετικός θετικού αποτελέσματος για ισορροπία και ειρηνική
συνύπαρξη σε μία ταραγμένη διεθνή κοινότητα . Αλλά μήπως η
προαναφερόμενη πολιτική Τράμπ, δεν είναι και το νόημα , η
πεμπτουσία της διαδρομής του είδους μας στον πλανήτη, αυτό το
τελευταίο για τους προβληματισμένους αρνητικά «κουλτουριάριδες,
των δήθεν προοδευτικών και λοιπών δυνάμεων» του σκότους φυσικά
Πειραιάς 17 Μαϊου 2025
Σπυρίδων Φωτ.Μαντούβαλος

Δικηγόρος

(DEA, D; ETUDES POLITIQUES
(Συνταγματικό δίκαιο και Διεθνείς Σχέσεις).

Πολιτευτής

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΛΥΣΗΣ Α’ ΠΕΙΡΑΙΑ.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΡΑ  ΤΩΝ Η.Π.Α. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

 

Ευγενική αναμενόμενη πρέσβειρα των Η.Π.Α. Στην Αθήνα κυρία Kimberly Guilfoyle, Σας περιμένουμε ως κάτι το διαφορετικό. Ο Άγγελος Τερζάκης, διακεκριμένος Έλληνας λογοτέχνης του 20ου  αιώνα υπογράμμισε την σχέση του με την ελευθερία με την δήλωση ότι «από το ευλαβικό ψέμα προτιμώ την ανίερη αλήθεια». Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ είπε ότι «δεν είναι πλούσιος αυτός που δεν απολαμβάνει τον πλούτο του». Πιστεύω ότι δεν είναι ελεύθερος όποιος δεν απολαμβάνει με λόγο και πράξη την ελευθερία του, ως επιλογή ζωής. Με προσανατολισμό ζωής τα προαναφερόμενα παρακαλώ δεχθείτε την ειλικρινή μου έκφραση του Καλώς Ήλθατε, ως ελπίδα ΑΜΦΙΔΡΟΜΗΣ ελληνο – αμερικανικής κατανόησης. Η αμερικανοφιλία στην Ελλάδα είναι δεδομένη, με μόνη εξαίρεση ασήμαντη μειοψηφία η οποία ανεξάρτητα ιδεολογικού προσανατολισμού , αποδοκιμάζεται για την αμερικανοδουλία της. Όμως ο κοινός πόθος του ελληνικού και αμερικανικού λαού για ελευθερία, με θεμέλιο δεσμούς κοινών αγώνων, πολιτισμού και δημοκρατίας, δεν υπαγορεύουν την αμοιβαία φιλία των δύο λαών αλλά την έχουν επιβάλλει ως συνείδηση. Είναι γεγονός ότι  οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις πολλές φορές δοκιμαστήκαν και ηγέτες των Η.Π.Α. ( Όχι ο λαός) μας απογοήτευσαν, όχι λιγότερο από Έλληνες αμερικανόδουλους ομόλογους τους. Σε μία ειλικρινή σχέση φιλίας έστω διακρατικής η ανισότητα υπεροχής αναμφίβολα είναι πειρασμός. Όταν δε το έδαφος είναι πρόσφορο από εγχώριους ετερόφωτους ηγέτες, τότε η σχέση των δύο κρατών μεταβάλετε σε υποτέλεια, η οποία όμως δεν κολακεύει κανένα μέρος. Πέραν του δυσφημιστικού για το κυρίαρχο μέρος είναι και επικίνδυνα ανταποδοτική γιατί σαν νοοτροπία διαμορφώνει και νομιμοποιεί πρακτικές αντιδημοκρατικές στο εσωτερικό του κυρίαρχου κράτους τόσο από ηγέτες του όσο και από υπηρεσίες του σε βάρος του λαού τους. Δεν έχετε ανάγκη παραδειγμάτων ανάλογης παραβατικότητας στην χώρα Σας. Το ελληνικό «μέγεθος» συγκρινόμενο με το αμερικανικό είναι μικρό, για μερικούς ασήμαντο. Όμως ο μύθος του ΑΙΣΩΠΟΥ «το λιοντάρι και το ποντίκι» που ίσως γνωρίζετε, θα βοηθούσε σε μια πλέον θετική αναθεώρηση των σχέσεων Ελλάδος – Η.Π.Α. Πιστεύω επίσης ότι θα ήταν εποικοδομητικό για τις  ελληνο-αμερικανικές διακρατικές σχέσεις να γίνει σεβαστή η διαπίστωση του ΑΒΡΑΑΜ ΛΙΝΚΟΛ  «μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό»…. Με ειλικρινείς ευχές για επιτυχή παραμονή στη Ελλάδα, των αμερικανόφιλων αποκλειστικά, ως πρέσβειρα ΑΜΦΙΔΡΟΜΗΣ κατανόησης – προσφοράς με βάση τις διαχρονικές αξίες της φιλίας των δύο λαών.

Πειραιάς 9-4-2025

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΦΩΤ. ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

DEA D’ETUDES POLITIQUES- relations internationales et droit constitutionnel

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΡΑΜΠ – ΖΕΛΕΝΣΚΙ

(προς την πρεσβεία της Ουκρανίας στην Αθήνα με αποδέκτη κ. Ζελένσκι)

            Ο Κουβ ντε Μιρβίλ (Γάλλος διπλωμάτης και υπουργός εξωτερικών 1907 – 1999), είχεν ειπεί ότι « ο αδύνατος που γνωρίζει να κινείται στην αδυναμία του είναι ο δυνατός, αυτό είναι το μυστικό των αναπτυσσομένων χωρών και των γυναικών».

Η πρόσφατη τηλεοπτική κάλυψη του διαλόγου ΤΡΑΜΠ – Ζελένσκι στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου, όσον αφορά τον Αμερικανό πρόεδρο δεν είχε να μας δείξει κάτι νέο μη αναμενόμενο σε στυλ και έκφραση λόγου. Ο άτυχος Ζελένσκι όμως για μια ακόμη φορά έδειξε σε λόγο και γενική εμφάνιση την αδυναμία της «σκοτεινής Ουκρανίας» να προσαρμοσθεί σε μία πραγματικότητα, η συνισταμένη της οποίας  είναι ότι ο πόλεμος με την Ρωσία έχει χαθεί και ότι τόσο οι στερούμενοι διορατικού πνεύματος Ευρωπαίοι ηγέτες, όσο και οι ΗΠΑ δεν έχουν σκοπό να ενδώσουν σε ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Το 1982 στο βιβλίο μου Η ΕΛΛΗΝΟ – ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, μεταξύ των άλλων σημειώνω «…. Στις σχέσεις μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας, υπάρχουν δύο λέξεις κλειδιά ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ και ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ, το πρώτο προετοιμάζει την δεύτερη και η δεύτερη όσο θα υπάρχει θα υπάρχουν και υπερδυνάμεις…»…. Σήμερα δεν θα πρέπει να αμφιβάλουμε ότι η συνάντηση ΤΡΑΜΠ – ΠΟΥΤΙΝ, υπό την σημαία πρόσχημα της πολυπόθητης ειρήνης είχε σαν τίμημα την αποκλειστική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών γαιών της Ουκρανίας. Σε μία από τις παραδόσεις του καθηγητού Εμμανουήλ Ρούκουνα στο μάθημα της Διπλωματικής Ιστορίας μου εντυπώθηκε η φράση «πρώτα πάει ο έμπορος και μετά η σημαία»…. Από τα γεγονότα συμπεραίνουμε ότι η Ουκρανία δεν αποτελεί εξαίρεση του κανόνα.

Από την μικρή αλλά έντονων συγκινήσεων θαλασσινή μου εμπειρία, όταν ένα πλεούμενο βουλιάζει , « κάνει νερά», πετάμε όλα τα άχρηστα στη θάλασσα, αλλά και τα πολύτιμα από τα αμπάρια του. Ίσως ο κύριος Ζελένσκι και η «σκοτεινή Ουκρανία» θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι ο πόλεμος με την Ρωσία χάθηκε και ότι θα πρέπει με Πρωτοβουλία τους χωρίς «Μεσάζοντες» να συνάψουν ειρήνη! Προφανώς η Ουκρανία θα απολέσει εδάφη που κατέχουν οι Ρώσοι, αλλά θα διασώσει πέραν του έμψυχου δυναμικού της – γιατί μέχρι σήμερα έχουμε γενοκτονία ανδρικού πληθυσμού νεαρής ηλικίας- αρκετές ακόμη πολύτιμες γαίες ορυκτών και λοιπών παραγωγικών  πηγών της, χωρίς υποχρέωση σε «μεσάζοντες»!!! Αυτό θα είναι πλεονέκτημα για την ανάκαμψη της οικονομίας της, τις διαπραγματεύσεις για είσοδό της στην Ε.Ε. καθώς και απέναντι σε μνηστήρες επενδυτές για εκμετάλλευση του πλούτου της . Όταν κινδυνεύεις και στην ουσία είσαι μόνος χωρίς βοήθεια , η ψυχραιμία , η λογική, το θάρρος της απόφασης και της υλοποίησής της είναι ΗΡΩΪΣΜΟΣ !!! Αντίθετα η επαιτεία για βοήθεια που φέρνει εξάρτηση προκαλεί τον έμπορο μνηστήρα να γίνει καταπατητής του σπιτιού σου και να σου πουλάει και υποχρέωση ότι δήθεν σε έσωσε! Τον εξευτελισμό αυτό που οδηγεί στην υποτέλεια , την ανυποληψία, κανένας λαός δεν δικαιούται να τον υποστεί, πολύ περισσότερο ο Ουκρανικός με τεχνογνωσία και πολιτισμό ευρωπαϊκό δεν είναι άξιος μιάς τέτοιας δυστυχίας. Αρκετό το κακό μέχρι σήμερα κύριε Ζελένσκι και «σκοτεινή Ουκρανία» μ.ονο η συμπυκνωμένη ρεαλιστική πραγματικότητα θα σας βγάλει από το αδιέξοδο.

Πειραιάς 1-3-2025

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΦΩΤ. ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ