ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΛΥΚΟΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΘΟΛΟΥΡΑΣ ΤΟΥ «ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ»
Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών στην εγγύς Ανατολή από την ισραλο-παλαιστινιακή σύγκρουση στην Γάζα και στον Λίβανο έως τα πρόσφατα σε εξέλιξη ακόμη διαδοχής στην Συρία, φανέρωσαν ένα παρασκήνιο – προετοιμασία – σχεδιασμό – εκτέλεση , παράλληλο Η.Π.Α., Ισραήλ, Τουρκίας. Οι βασικοί στόχοι, τα κίνητρα θα λέγαμε, των προαναφερόμενων κρατών αν και μεταξύ τους στις λεπτομέρειές τους –ειλικρινείς προθέσεις τους, δεν διευκρινίσθηκαν, η εξέλιξη των γεγονότων έδειξε και σε εμάς τους « απ’ έξω» το ευκαιριακό επιδερμικό , το εύθραυστο της προαναφερόμενης παράλληλης σύμπραξης σχέσης Λυκοφιλίας. Έτσι ο ένας δεν θέλει τις ρωσικές βάσεις στην Συρία, χωρίς να αποκλείουμε και την προσωρινή διατήρησή τους ως διαπραγματευτικό αντάλλαγμα σε επικείμενη ουκρανο- ρωσική συνθήκη ειρήνης, πρόσκειται δε ευμενώς στην δημιουργία κρατικού κουρδικού μορφώματος με κίνητρο το πετρέλαιο, ενώ ο άλλος είναι αντίθετος σε κάθε μορφή αναγνώρισης κουρδικής ανεξαρτησίας , διεκδικεί εδάφη με κουρδικό πληθυσμό με σκοπό την παραδοσιακή πρακτική της εθνοκάθαρσης και αντιδρά σε κάθε παρέμβαση κατοχής εδαφών στρατηγικής σημασίας η οποία επιχειρείται για την ασφάλεια του κράτους με το οποίο συνέπραξε. Η όλη κατάσταση είναι τόσο περίπλοκη ώστε να μας θυμίζει το « δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Το γεγονός , αφ’ενός διατηρεί το χάος που οι παράλληλες σχέσεις Λυκοφιλίας ενάντια στον κοινό στόχο – διάλυση του καθεστώτος Ασαντ- ολοκλήρωσαν και αφ΄ετέρου δεδομένου του « πλιάτσικου» που μεθοδεύεται έχουν μεταλλαχθεί σε αντικρουόμενες. Οι προβλέψεις ( υποθετικές πάντα ) όχι μόνο για τα μελλούμενα στην Συρία αλλά και για την ευρύτερη περιοχή είναι παρακινδυνευμένες και όσοι τις τολμούν απλώς ικανοποιούν λόγο ύπαρξης για δημοσιογραφική κατανάλωση ειδήσεων με έμμεσο μήνυμα την αποθάρρυνση, μοιρολατρική διαμόρφωση – διάβρωση του εθνικού μας ηθικού ως δεδομένων βολεμένων υποτελών. Σε όλη αυτή την θολούρα εθνική και διεθνή οι ηγεσίες της χώρας μας είναι ανύπαρκτες, απαθείς, αδρανείς, άτολμες ακόμη και να καταστήσουν μια Ελλάδα εξοπλιστικά βραχυπρόθεσμα και όχι σε βάθος 10ετίας και βάλε, αποτρεπτική εκβιασμών και παρεμβάσεων αλλά και με λαό με αναπτερωμένο αγωνιστικό ηθικό συλλογικής εθνικής – κοινωνικής συνείδησης αλληλεγγύης. Ατυχώς «επτωχεύσαμεν» ηγετών!
Γιατί ΗΓΕΤΗΣ είναι αυτός του οποίου το εσωτερικό ρολόι συντονίζεται με το ρολόι της ιστορίας και όχι με την ιδιοτέλεια της ματαιοδοξίας της ΚΑΡΕΚΛΑΣ. Η σημερινή ηγέτες μας ατενίζουν τον ορίζοντα της διεθνούς κακοκαιρίας «λες και πέρα βρέχει….» ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΦΩΤ. ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ – (παράλληλα μυημένος στις διεθνείς σχέσεις μεταπτυχιακές σπουδές Σορβόννη Παρίσι 1 και ως επιλογή «άτακτος» ακουστικός μαθητής αείμνηστου φωτισμένου Δασκάλου).
